ارزیابی ژنتیکی لاین های جو از نظر مقاومت طوقه به یخ زدگی و برخی ویژگی های فیزیولوژیکی ،

به‌منظور ارزیابی ژنتیکی 40 لاین جو از نظر مقاومت به یخ‌زدگی براساس درصد بقای طوقه، یک آزمایش گلخانه‌ای در قالب طرح کرت‌های خرد شده با 2 تکرار اجرا شد. لاین‌های جو در کرت‌های فرعی و 5 سطح دما (8-، 11-، 13-، 15- و 17- درجه سانتی‌گراد) در کرت‌های اصلی منظور شدند. افزون بر این در مورد صفات فیزیولوژیکی، که بعد از عادت‌دهی و قبل از اعمال دماهای یخ‌زدگی اندازه‌گیری شدند، تجزیه داده‌ها بر مبنای طرح بلوک‌های کامل تصادفی صورت گرفت. درصد زنده‌مانی در دماهای 15- و 17- درجه سانتی‌گراد صفر بود. تجزیه واریانس داده‌ها بر پایه طرح کرت‌های خرد شده در دماهای 8-، 11- و 13- درجه سانتی‌گراد نشان داد که اثر دما، لاین و برهم‌کنش دما در لاین بر درصد بقای طوقه معنی‌دار است. اختلاف معنی‌داری نیز بین لاین‌های مورد مطالعه از نظر LT50، درصد وزن خشک برگ، درصد وزن خشک طوقه، درصد آب برگ، درصد آب طوقه، درصد آب گیاهچه، اتلاف نسبی آب برگ و میزان پرولین در شرایط بعد از عادت‌دهی مشاهده شد. صفات LT50، درصد وزن خشک برگ، درصد آب برگ، درصد آب گیاهچه و میزان پرولین بعد از عادت‌دهی از وراثت‌پذیری بالایی برخوردار بودند و میزان پرولین بعد از عادت‌دهی بیش‌ترین توان دوم ضریب تغییرات ژنتیکی را دارا بود. گروه‌بندی لاین‌ها براساس LT50 و درصد زنده‌مانی در دماهای 8-، 11-، 13- و 15- درجه سانتی‌گراد، لاین 36 (رقم Schulyer) را به‌عنوان لاین مقاوم‌تر به یخ‌زدگی طوقه و لاین‌های 9 (با شجره (CI10117/Choyo..)/ Alger)، 31 (رقم ماکویی) و 15 (با شجره K-096M3) را به‌عنوان لاین‌های مطلوب از نظر مقاومت به یخ‌زدگی طوقه و نیز بیش‌تر صفات فیزیولوژیکی تعیین کرد.